Kemal Bilbaşar’ın 1969 yılında yayımlanan romanı Memo, genellikle yazarın bir önceki eseri Cemo’nun “devamı” olarak tanıtılır. Cemo’dan sonra yazılmış olmasına ve özellikle son sayfalarında Cemo’daki olayların ardından yaşananlarla kısaca değinmesine karşın, bu tanımın tamamen doğru olduğu söylenemez. Yaklaşık beş yüz sayfalık romanın çok büyük bölümü, Cemo’da anlatılan olayların farklı bir bakış açısından, farklı bir odak noktasından bir kez daha anlatılması üzerine kurulmuştur.
 
Romanın başlığı Cemo’nun kocası Memo’ya ayrılmış olsa da, kitabın büyük kısmı Memo’nun Cemo’dan önce aşık olduğu Senem tarafından anlatılır.  Bir önceki romanda, yaşadıkları biraz daha “üstünkörü” anlatılan Senem, bu sefer olayların merkezine yerleştirilir ve başından geçenleri okuyucuya doğrudan aktarır.  
 
Bu durum, zaman zaman Cemo ile Memo arasında belli olayların tekrarlanmasına, yazarın sonucu okuyucu tarafından zaten bilinen konulara değinmesine yol açar. Ancak, Memo’yu bu açıdan kayda değer yapan iki önemli nokta bulunur.
 
Birincisi, Cemo ile Memo’da anlatılan belli olayların birbirinden tamamen farklı olmasıdır. Kemal Bilbaşar, bazı önemli dönüm noktalarını, bakış açısı farklılığı ile açıklanamayacak şekilde değiştirerek anlatır. İkincisi ve belki daha önemlisi, Memo’nun Doğu Anadolu’daki toplumsal düzen hakkında Cemo’ya göre daha fazla detay içermesidir. Yazar, Cemo’nun iki katı uzunluğunda olan bu romanında toplumsal konuları daha derin ve kapsamlı bir şekilde incelemeye çalışır.

Serinin bir önceki kitabı için tıklayın: Cemo