Kemal Tahir’in 1971 yılında yayımlanan Yol Ayrımı romanı, yazarın “Esir Şehir Üçlemesi”nin son halkasıdır.
 
Serinin ilk kitabı Esir Şehrin İnsanları’nda Kamil Bey’in Milli Mücadele hareketini desteklemeye başlamasını ve Anadolu’ya yardım ederken tutuklanmasını, ikinci kitabı Esir Şehrin Mahpusu’nda ise Kamil Bey’in hapishane günlerini anlatan yazar, üçüncü romanda bu konudan büyük ölçüde ayrılır.
 
Yol Ayrımı, Milli Mücadele’nin başarıya ulaşmasından yedi yıl sonra, 1930 yılında başlar. Merkezine Kamil Bey’i değil, önceki romanlarda karşımıza çocuk karakterler olarak çıkan Murat ve Kadir’i yerleştiren eser, Cumhuriyet tarihinin önemli bir siyasi olayına, Serbest Cumhuriyet Fırkası’nın kuruluş ve dağılışına yoğunlaşır.
 
Fırka’nın kurulması ile başlayan roman, bu gelişmenin yeni kurulan Cumhuriyet üzerindeki etkilerine odaklanırken, 1930 yılında İstanbul’daki yaşantıyı ve Ankara’daki politik durumu da detaylı bir şekilde gündeme getirir.
 
Kemal Tahir’in zaman zaman “romancılığı” bir tarafa bırakarak, Türkiye toplumu ve tarihi konusunda kişisel görüşlerini doğrudan ifade etmek için kullandığı Yol Ayrımı, yazarın daha önceki iki romanda tanıttığı Kamil Bey, Ramiz Efendi, Binbaşı Arif Bey, Nermin ve Ayşe gibi karakterlerin akıbetlerini de okuyucuya aktarır.